Gelukkig de laatste week is snel voorbij gegaan, ook omdat mijn gezondheid weer wat beter gaat. Eindelijk de dag is aangebroken dat mijn lieve vriendje weer naar Vernet komt. Na zeven weken hem weer in mijn armen sluiten, want mijn hemel, wat zijn zeven weken lang. Ik heb hier zo naar uitgekeken, dat ik zelfs een beetje zenuwachtig ben.
En wat is het fijn om hem weer om mij heen te hebben. En nog leuker we gaan samen op vakantie, waar ik stiekem ook een beetje zenuwachtig voor ben, want bijna niemand weet dat wij naar Nederland komen. Sorry jongens voor het voorliegen, het was best moeilijk, maar zeker de moeite waard.
Het hele weekend waren er nog gasten. Dat betekent dat er ook nog gewerkt moet worden. Ontbijt klaar maken, gastenkamers schoonmaken etc. Gelukkig is het leven met Noortje nooit saai, want ik zorg altijd wel voor wat spanning.
Zaterdag 21 december. uuuuuhm honey. Ik bloed. Matthieu lichtelijk in paniek. Wat is er? Ik heb mijn hoofd gestoten tegen het raam en ik denk dat ik een gat in mijn kop heb.... OEPS....
Het bloedde flink, maar met de dokterstas van Matthieu hoefde ik gelukkig niet naar het ziekenhuis, want daar waren we gelukkig nog niet geweest. Nadat de wond goed is schoongemaakt en naar een tijdje niet meer bloedde en met wat hoofdpijn zijn we maar weer doorgegaan.
En toen de volgende ochtend kon onze vakantie beginnen. Ohnee wacht eerst nog alles even checken, want mijn god wat is het een groot huis. Gelukkig hadden we de avond daarvoor alles grotendeels al ingepakt, we werken samen als een geoliede machine. Gelukkig geen woorden gehad, want dat is bijzonder voor mij . Want mensen die mij goed kennen weten dat ik voor een vakantie als een kip zonder kop kan rond rennen. En dan heb je iemand nodig die op dat moment tegen je zegt, Noor rustig aan.
Whoop whoop daar gaan we dan. Omdat het voor ons ook
vakantie is hebben we besloten om in twee keer naar Nederland
te rijden. We stoppen in Langres, eenmaal er bijna te zijn realiseerde we dat we in the middle of nowhere zaten. Iets verder uit het centrum. Gelukkig had Matthieu al een pizzaboer gespot, want we hadden
geen puf meer om naar het centrum te rijden voor een restaurant.
Na een goede nacht ben ik heerlijk wakker geworden. Want niets is lekkerder als je zelf nog even kunt blijven liggen en dat je vriend al druk in de weer is met hondjes uit laten en brood halen. (aaaaaaaaa dit is toch een top man). En hop weer in de auto want we gaan naar Nederland, Zandvoort om precies te zijn.
Ik heb heel bewust gekozen om in Frankrijk te gaan wonen en geniet daar echt. Maar om Nederland weer binnen te rijden is toch iets geks, het blijft fijn en het geeft je een soort van thuiskom gevoel. Ieder land heeft zo zijn eigen cultuur, en ik mis toch wel de Nederlandse nuchterheid en de directheid.
Daar rijden we dan op de A4, langs Utrecht, Breukelen en de afslag Vinkeveen. Aaaaaaaaaa het is zo moeilijk om niet je zus of ouders te bellen HALLO IK BEN IN NEDERLAND. Maar goed nog twee dagen mijn mond houden, want dit jaar vieren we kerst niet op eerste kerstdag maar op tweede kerstdag. Wij gaan eerst samen vakantie vieren in Zandvoort.
En wat waren die dagen heerlijk! Eten, drinken, Eten drinken en nog eens eten en drinken en ohja niet te vergeten wat wandelen want deze passies delen we. Aangezien we met de familie altijd een groot kerstdiner hebben en iedereen wat maakt, moest ik toch twee mensen inlichten dat wij naar Nederland kwamen, mijn broer en vader zaten in het complot. Op deze manier kon het hoofdgerecht en het voorgerecht bij mijn broer en mijn vader blijven en zo wisten we zeker dat we genoeg eten voor iedereen hadden. Mijn broer was zo lief om ons alvast uit te nodigen voor een kerstontbijt, zodat Matthieu alvast kennis kon maken.
26 december.
En daar is dan toch echt het moment aangebroken. Allebei zenuwachtig. Matthieu die voor het eerst mijn familie gaat ontmoeten en ik ben gewoon zenuwachtig. Maar de reactie toen we binnen kwamen vergeet ik nooit meer. Zie de video.
Het was heerlijk om weer even met heel mijn familie bij elkaar te zitten. We hebben heerlijk gegeten, mooie cadeau's gekregen, maar het belangrijkste ik heb enorm genoten!! Merci.
Het is best wel heftig, want iedereen wil je eigenlijk zien als je in Nederland bent, maar dat gaat gewoon simpelweg niet, dus probeer je dingen te combineren. We blijven nog tot en met 29 december in Nederland en elke dag hebben we wel wat te doen. Ik ben Matthieu enorm dankbaar dat hij overal mee naar toe is gegaan, want taal blijft toch een barrière. Maar hij doet het toch wel weer mooi even, merci cheri.
Zo zijn we nog heerlijk met de honden naar het Amsterdamse bos geweest en hebben daar geluncht met Juul, Alys en Yosh. Toen was het al weer tijd om naar het volgende kerstdiner te gaan bij Aarie thuis. Afgesproken dat we gewoon met de auto gaan en niet zoveel gaan drinken zodat een van ons naar huis kan rijden, dat idee was bij het voorgerecht al weer overboord gegooid, en konden we gelukkig met Frank mee naar Nederhorst rijden. Zoals vanouds weer een heerlijke avond met mijn vrienden gehad.
De volgende dag enigszins een klein beetje brak, de auto opgehaald en oliebollen gehaald. Want dit is ook typisch Nederlands. Mmmmmm, maar die van papa zijn toch lekkerder;). Ik vind het leuk om Matthieu kennis te laten maken met Nederland, ik had hem al aantal dingen laten proberen die niet allemaal in de smaak vielen, haring, paling, bitterballen en stroopwafels. Maar vandaag komt er nog iets nieuws tussen dat rijtje want Lotte en Charles nemen ons mee naar een pannenkoekenhuis.
Eerst hebben we even een frisse neus gehaald en met de honden gewandeld, en daarna, glühwein en warme chocolademelk met slagroom gedronken en natuurlijk een pannenkoek. OMG deze zijn groot! Met ons buikje vol weer terug de auto in, een kleine tour door Utrecht en daarna heerlijk naar ons bed. Want dit was helaas al weer de laatste dag in Nederland, veel te kort, maar enorm genoten.
De volgende dagen zijn ook speciaal, want we rijden naar Lourdes. 12 jaar geleden hebben we elkaar hier ontmoet op de camping. En hoe mooi is het om het nieuwe jaar in te luidde met de gedachten dat we elkaar weer gevonden hebben. De dagen hebben we gevuld met alles waar we van houden, je raad het al, eten en drinken, maar ook een enorm mooie wandeling gemaakt. En natuurlijk naar de camping geweest waar alles is begonnen.
Aan al dit moois komt natuurlijk een eind, want geld verdienen moet er ook. Weer terug in Vernet, en eigenlijk ook wel weer fijn om thuis te zijn. Ons thuis. Want vanaf februari komt Matthieu in Vernet wonen!!!! Hij stopt in het leger en gaat hier in de buurt een nieuwe baan zoeken.
Voor mij kan het nieuwe jaar niet beter beginnen. Mijn familie en vrienden weer gezien en dit allemaal kunnen delen met de allerliefste. Herinneringen maken is wat voor mij het allerbelangrijkste is in het leven.
Comments