Precies een jaar geleden was ik met mijn zus en moeder bij de notaris om te gaan tekenen voor het huis. Het grote avontuur was begonnen. En men kan zeker zeggen dat het eerste jaar een avontuur was. Wat heb ik veel geleerd, over mijzelf, maar ook de franse taal, tuinieren, klussen in huis, ietjes meer mensenkennis gekregen, nieuwe familieleden ontmoet, en een ontzettend mooi bedrijf mogen runnen.
Iets later, maar het seizoen was aan! De boekingen liepen zo hard, dat ik soms nee heb moeten zeggen, al is dat geen leuk bericht, maar stiekem ben ik daar wel trots op, hallo vijf kamers vol! Het was hard werken deze zomer, maar het was zeker te overzien, want ik hoefde geen kamers meer schoon te maken, dus ik kon mijn concentreren op dingen die ik leuk vond. Het contact met gasten, de tuin, het maken van verse dingen voor het ontbijt en familieleden en vrienden die langs zijn gekomen, als ik terug kijk op deze drie maanden is dit echt een hele waslijst. Ongelooflijk hoe wij dit met zijn tweeën hebben gedaan.
Iedereen wilde natuurlijk ons en het huis zien, want met de Coronavirus was reizen geen optie, dus wanneer dit wel kon wilde iedereen meteen komen. De eerste familieleden die op de stoep stonden waren de opa en oma van Matthieu met de camper. Ik was super blij, want dit waren de eerste familieleden van Matthieu die ik mag leren kennen en die ons huis hebben gezien. Ze hebben 1 nacht op ons terrein met de camper geslapen en we hebben de avond een heerlijk hapje gegeten in het dorp. We hebben een mooi moment samen gehad.
Ondertussen blijven de kamers zich ook afwisselen, enorm veel Fransen, maar ook Engelsen, Belgen en Spanjaarden te gast. De temperaturen lopen ook lekker op. Aangezien er in het totaal 15 mensen tegelijkertijd hier kunnen slapen, moet er hier en daar wat aanpassingen gedaan worden betreft het ontbijt. Normaal gesproken zet ik iedereen aan 1 lange tafel, wat vaak voor gezellige gesprekken zorgt, maar met de Corona kan dit helaas niet. Maar voor alles is een oplossing. Nu eet vaak niet iedereen op hetzelfde tijd stip, maar dit is wel eens voorgekomen, en dan zet ik een tafeltje op het balkon, of aan de lange tafel beneden. Mensen zijn over het algemeen erg dankbaar dat er rekening wordt gehouden met de 1 meter regel, want hier in Frankrijk is het 1 meter. De meeste reacties krijg ik toch wel over het uitgebreide verse ontbijt, dit doet mij deugt. Want dit is wat ik het liefste doe, in de keuken staan, iets bereiden en daarna mensen zien genieten.
De volgende gasten stonden al weer op de stoep, mijn lieve vriendinnetjes Juul, Alys en Yo. Wat heerlijk om weer even heerlijk te kunnen ouwehoeren over helemaal niks en dan vooral in het Nederlands. Dat mis ik wel echt, ondanks dat mijn frans redelijk is is het af en toe gewoon lekker om met een cocktail, vriendinnen en een spelletje, te ouwehoeren. Ik vond het ontzettend fijn dat ik tussen het werken door gewoon even lekker kon ontspannen en dat jullie er waren. Weet dat jullie altijd welkom zijn!
Om nog even terug te komen op de dingen die ik geleerd heb, is dat ik in een jaar tijd mij goed verstaanbaar kan maken in het Frans. Ik werk daar ook erg hard voor, want ik zou het heel erg vinden om in een land te wonen en dan een taal niet te beheersen, of mij niet verstaanbaar te kunnen maken, laat staan om met Matthieu zijn familie niet een gesprek te kunnen hebben. Ik merk wel dat lekker ouwehoeren nog niet gaat, maar als je zag hoe mijn frans 12 maanden geleden was, ben ik toch eigenlijk best wel trots, en zodra ik elke dag werk aan mijn frans weet ik zeker dat over een jaar mijn frans nog beter is.
De auto was weer gepakt, want de meiden vervolgen hun reis, en ze waren nog niet weg, ze waren echt nog niet weg, want ze hebben nog gedag gezegd tegen Maarten en Sascha, want zij kwamen twee nachtjes slapen. Zij hebben eerst eerlijk gekampeerd en wilde toch nog even dag zeggen, want door het Corona was mij het helaas niet gelukt om naar Nederland te komen. Begonnen met een heerlijke menu du jour, en als de wieders weer weer terug, want er kwamen gasten. Ik ontvang mij gasten altijd tussen 16:00 - 19:00, meestal geven de gasten hun aankomsttijd aan, dit is enorm fijn, want dit geeft je net even wat meer vrijheid, om bijvoorbeeld nog boodschappen te kunnen doen.
Maart, Sas en ik hebben nog een heerlijke wandeling gemaakt met de honden, want dat kun je hier als de beste. De natuur is hier ontzettend mooi, en elke natuurgebied is weer anders, je hebt hier zes natuurreservaten. En nog elke dag word ik verrast.
Maart en Sas ook jullie zijn hier altijd welkom, ik hoop dat jullie hier snel weer komen.
Zoals ik zei waren de opa en oma van Matthieu de eerste die ik gezien heb van de familie en ik weet zeker dat Matthieu heel erg naar dit moment heeft uitgekeken, en ik natuurlijk ook. Want het is natuurlijk erg gek om met iemand samen te wonen en daarvan de familie niet te kennen. Matthieu is net als ik een echt familiemens, dus heeft ook veel contact met het thuisfront, en het is heel moeilijk contact te hebben en een beeld te schetsen als je iemand nog nooit gezien hebt.
Maar eindelijk was de dag aangebroken. Matthieu mega mega nerveus, maar daar waren zijn broer en moeder. In totaal zijn ze twaalf dagen gebleven. Het is bizar, maar met de vele familie/vrienden en gasten die over de vloer komen vliegt de tijd. Ik hoop dat jullie hebben genoten en bedankt voor alles, jullie hulp en lieve woorden. Ik vond het echt mega fijn om jullie te ontmoeten en ook jullie zijn altijd welkom en ik hoop tot in december!
Zij waren niet de enige nieuwe familieleden die ik heb ontmoet deze vakantie. Want iets waar ik echt heel erg naar uitgekeken heb, en iets wat ik ook heel erg vind wat ik niet heb kunnen meemaken door het Coronavirus is het knuffelen met mijn kleine lieve neefje, Floris. En eindelijk waren ze daar, en het is zo een gek gevoel, maar dat kleine mannetje, geeft je toch een magisch gevoel. Alsof hij er altijd al is geweest en het voelt ook heel eigen. Ik ben ontzettend trots op Charles en Lotte hoe ze het hebben gedaan met de geboorte van Floris, want in deze gekke tijd moet je je toch aanpassingen doen, en niet altijd leuke beslissingen maken. Maar lieve Floris je hebt enorm veel geluk met twee lieve ouders, en een tante en oom die heel veel van je houden. Ik hoop je in november weer te kunnen knuffelen en je bent altijd welkom in Frankrijk, want ik vind het enorm leuk als je komt logeren.
Het idee was in eerste instantie dat de familie van Charles een paar dagen in de bed en breakfast kwam logeren als een soort van familieweekend, maar helaas konden de broer en zus van Charles niet komen door de veranderingen in de regelgeving omtrent het virus. Maar de ouders van Charles waren met de auto, dus die hebben hier wel gezellig een paar dagen geslapen.
In heel Frankrijk komt helaas het Coronavirus weer opzetten, wat natuurlijk ook wel te verwachten was. Maar gelukkig heeft de regering besloten op per departement besluiten te nemen en niet voor heel Frankrijk, want ik wil ook dat het virus aangepakt wordt, maar alsjeblieft niet weer alles op slot. Doordat departementen nu op rood worden gezet was het genoodzaakt om de vakantie van mijn ouders eerder af te breken, die hebben heerlijk gekampeerd, en zijn hier naar toe gekomen. Die zijn in het totaal nog twee weken gebleven.
Dank jullie wel voor al jullie hulp. De tuin ziet er top uit, en het zijn fijne momenten om samen met mijn vader in de tuin te werken, daardoor hebben we over een paar weken weer heerlijke verse producten. En su fijn om lekker te kletsen met mijn moeder, en de keuken is ook weer schoon;).
Zoals ik zei de tijd gaat heel snel als er zoveel mensen over de vloer zijn. En wat was het gezellig, ik ben erg dankbaar voor alle mooie moment deze zomer. Maar ik moet zeggen nu en Matthieu en ik wat tijd voor ons zelf hebben en voor het maken van sociale contacten is toch ook wel weer fijn. Het hoogseizoen is nu ook wel afgelopen, al moet ik zeggen dat er nog redelijk wat boekingen staan, dus in deze tijd mag ik zeker niet klagen.
Als ik terugkijk is dit een bewogen jaar geweest, maar aan de andere kant als alles makkelijk zou zijn zou het leven geen uitdaging meer zijn, en dat zou saai worden. Het leven komt zoals het komt, en daar moet je mee dealen. En ik denk dat dat ons aardig gelukt is, en we mogen terugkijken op een mooi jaar met tegenslagen maar ook heel veel mooie momenten en die koester ik.
コメント